کار با بوم
با بخش چهارم کار صدابردار با تجیهزات صدابرداری در خدمت شما هستیم. در شرایطی که میکروفون بر روی یک بوم دستی سوار است روشی بسیار انعطاف پذیر و سریع برای استقرار میکروفون در محل مناسب به دست می دهد. البته، همان طور که پیش تر هم گفتیم، حضور دستیاری در کنار صدابردار همیشه حتمی وعملی نیست، بنابراین شما باید قادر باشید علاوه بر کار با میکسر، مسئولیت بوم را نیز خودتان بر عهده بگیرید. برحسب شرایط، می توانید یا یکدست با میکسر کار کنید و با دست دیگر، بوم را با استفاده از نیروی انگشتان و مچ نگاه دارید و ته آن را به بازو بچسبانید و با چسباندن ته بوم به بدن، وزن آن را به بدنتان منتقل کنید و یا اینکه بوم را با هر دو دوست بگیرید.
گرفتن بوم با دو دست، بر خلاف تصور چندان هم عجیب نیست و اگر اتفاق افتاده باشد که در فضایی بادخیز با بومی که تا حداکثر باز شده و یک میکروفون گان همراه با پایه لرزه گیر و پوشش بادگیر که بر آن سوار شده کار کنید، برای گرفتن آن قطعا به هر دو دست خود نیاز دارید. در این صورت، ورودی صدای میکروفون به میکسر را روی ولوم قابل قبولی تنظیم و تفاوت سطح صدای گوینده را با دور و نزدیک کردن میکروفون جبران کنید.
به همین دلیل، در صورتی که موضوع سطح صدای خود را بالا ببرد، بسته به وضعیت از جمله گرفتار بودن یا نبودن دو دست یا دکمه کنترل صدا را به تناسب کم کنید و یا میکروفون را کمی از دهان گوینده دورتر بکشید. با ترکیبی از این دو روش می توانید نسبت میان صدای اصلی و صدای پس زمینه را دائما یکسان و یکنواخت نگهدارید. البته در خصوص صدای پس زمینه باید مراقب باشید که هنگام حرکت بوم در میان شرکت کنندگان برنامه، میکروفون را در ارتفاع یکسانی نگهدارید.
این نکته عملا یعنی میکروفون را به حالت عمودی نگهدارید و بوم را در خطی افقی بالای سر شرکت کنندگان به گردش در آورید، چون اگر به جای این کار، با تغییر زاویه میکروفون نسبت به صدای پس زمینه، پاسخ آن به دریافت و حذف صداها تغییر می کند و شدت صدای پس زمینه کم یا زیاد می شود. در این صورت، با هر بار تغییر میکروفون، شنونده متوجه تغییری در صدای پس زمینه می شود و تدوینگر یا صداگذار نیز قادر به انجام برش نرم و نامحسوسی در صدا نیست.
ابزار ضمیمه یا ملحقات
در بخش چهارم کار صدابردار با تجیهزات صدابرداری قصد داریم تا ابزار ضمیمه یا ملحقات را بررسی کنیم.برای رفع هر مشکلی معمولا ابزار ضمیمه ای وجود دارد و برای کار با بوم نیز یکی دو ابزار ضمیمه موجود است که در رفع مشکلات ذکر شده به کار می آیند. در صورتی که دستتان باز باشد می توانید از کمربند ویژه ای استفاده کنید که مجهر به نوعی پاشنه گاه است که می توان انتهای بوم را در آن گیر انداخت. به این ترتیب می توانید میکسر و کمربند را همزمان به خود وصل کنید. اگر میکسرتان قابلیت نصب اهرم کنترل از راه دور داشته باشد، می توایند این اهرم را به بوم متصل کنید و از این طریق، سطح صدا را کنترل کنید. به این ترتیب می توانید میکسر را روی زمین، میز یا در یک چرح دستی بگذارید و خودتان با بوم و میکروفون به شرکت کنندگان برنامه نزدیک شوید و در صورت لزوم سطح صدا را با اهرم نصب شده روی دسته بوم کم و زیاد کنید.
انتخاب بوم
به چه نوع بومی نیاز دارید ؟ مثل این است که بپرسیم باید چه نوع پیچ گوشتی ای بخریم و البته یک پیچ گوشتی نمی تواند همه احتیاجات آدم را برآورده سازد. بوم در اندازه و وزن های متفاوتی موجود است و از دو، سه، چهار، و گاه بیشتر لوله های متداخل تشکیل شده است. بوم باید مستحکم و در عین حال سبک باشد و لرزش های دست را به میکروفون منتقل نکند. البته می توانید با استفاده از صافی بالاگذر و به مقدار 4 دسیبل، لرزش های ناشی از کار با بوم را حذف کنید و به کیفیت صدای بهتری برسید.
کابل میکروفون را معمولا دور بوم می پیچند، اما در این صورت مراقب باشید که از حلقه ها، اضافه ای آویزان نباشد که با تکان خوردن نویز ایجاد کند. البته بوم هایی هم موجود است که در سر آن مقداری کابل اتصال میکروفون و در انتهای آن یک سوتک ایکس ال آر تعبیه شده است. بسیاری از بوم های امروزی از نوع الیاف سبک ساخته شده اند و اغلب پوششی از نوعی نمد دارند که باعث سبک شدن وزن آن ها می شود. این گونه بوم ها البته خشک و انعطاف ناپذیرند و چون قیمتشان نیز بالاست، بسیاری از صدابرداران، به خصوص با بنیه مالی ضعیف تر، انواع فلزی آن را ترجیح می دهند.
سایه بوم
بدترین مصیبت بوم، تولید سایه است. این جمله را یک تصویربردار می گوید، اما یک صدابردار آن را مشکل نورپردازی می داند. اما متاسفانه اگر این سایه از خورشید باشد نمی توان به راحتی، برای حذف سایه موضع دوربین را تغییر داد چون کارگردان همین نما را می خواهد. شاید هم محدودیت فضا به تصویربردار امکان ندهد چراغ را جایی مستقر کند که سایه ای از بوم تولید نشود. در این موارد جز مراجعه به حلال مشکلات، یعنی میکروفون های یقه ای، چاره ای نیست.
پایه میکروفون
سال ها پیش از این، به نظر فکر بدی نبود که یک دستیار تازه وارد را در جست و جوی یک پایه میکروفون بلند روانه شرکت های تامین ابزار و تجهیزات کنند، اما مثل مورد پیچ گوشتی هیچ پایه میکروفون بلند یا کوتاه وجود ندارد که همه احتیاجات بالقوه را برآورد سازد. باید پایه ای انتخاب کنید که میکروفون را در وضعیت مورد نظر، محکم و اطمینان بخش نگاه دارد.
اگر این پایه از نوع الاکلنگی است یا لوله های متداخل با قابلیت افزایش طول دارد، باید اطمینان پیدا کنید که باز و یا تلسکوپ پایه آن قدر مستحکم است که می تواند وزن میکروفون مورد نظر آن را تحمل کند و در اثر فشار، احتمال خم شدن و وا رفتن آن هم نباشد. در عمل، پایه را باید به شکل مستحکم و قابل اطمینانی مستقر و آن را از کفی که روی آن قرار دارد و از نظر صوتی عایق بندی کرد. پایه را روی سطوح ناهموار یا نااستوار مستقر نکنید، مگر اینکه بتوانید آن را به نوعی ببندید و در جای خود استوار کنید. سنگین بودن قاعده پایه به عبارتی میله های افقی پایه مثلا با استقرار چند کیسه شن روی آن کمک بزرگی است، اما اتکاء صرف به آن چندان هم اطمینان بخش نیست.
در فضاهای خارجی دیده ام که سه پایه را با طناب و یک میخ بزرگ، محکم به زمین می بندند، اما اگر پایه تان، سه قاده یا سه پایه دارد، توصیه می کنم همین کار را برای هر سه پایه انجام دهید و آن ها را با میخ و طناب های یک اندازه به زمین محکم کنید. اما مراقب باشید، ممکن است از طنابی که محکم کشیده شده، به خصوص اگر پای کسی به آن بخورد یا در اثر وزش باد، صدای اضافه ای به پایه و از آن جا به میکروفون ندارد.
توجه داشته باشید که پایه نیز مثل هر ساختار دیگری هر چه بلندتر باشد، استواری کم تری دارد. بنابراین حتی در فضاهای داخلی که باد و طوفانی نیز شما را احاطه نکرده، علاوه بر سنگین تر کردن وزن قاعده پایه و رعایت سایر نکات ایمنی، بد نیست با ایجاد نوعی حفاظ در اطراف پایه، مانع از نزدیک شدن افراد و افتادن آن شوید این حفاظ باید ساختار مستحکمی داشته باشد. در بسیاری از محل های واقعی فیلمبرداری، میز و صندلی و مبلمانی وجود دارد که برای این منظرو بسیار مناسب است و قطعا نیازی نیست که چیز دیگری را برای این کار با خودتان به این طرف و آن طرف بکشید.
این نکته را توجه داشته باشید برای این کار از صندلی های سبک استفاده نکنید، چون خود من بارها دیده ام صندلی ای که به عنوان حفاظ دور یک وسیله چیده شده تا مانع از نزدیک شدن افراد به آن وسیله باشد، توسط همین افراد برداشته می شود تا در گوشه ای روی آن بنشینند و این یعنی یک خطر بالقوه.
اگر پایه اتان گیر دارد، کابل ها را به آن بچسبانید و وضعیت کابل ها را از پایه تا محل استقرار خود حتما وارسی کنید. اگر در طول کار، افراد عادی در محل رفت و آمد می کنند، تمامی کابل ها را برای ایمنی بیشتر باید با چسب به کف اتاق بچسبانید یا روی آن ها را با پادری های لاستیکی بپوشانید و یا آن ها را با دقت از ارتفاعی بیش تر از قد افراد عبور دهید. اگر تنها نفرات فنی گروه تولید در محل حضور دارند، فرض بر این است که آن ها مجربند و از خطراتی که بالقوه در عبور ار روی کابل ها وجود دارد آگاهند، اما با وجود این بهتر است کابل ها را حتی المقدور با رعایت استاندارهای ایمنی در محل پهن کنید.
دستیاران صدابرداری
یک دستیار مجرب و آموزش دیده، ارزش طلا را دارد. او نه تنها به شما در انجام کلی امور کمک می کند، بلکه می توانید با بحث و مشورت، مسائل بالقوه را با سرعت بیشتری حل کنید. تفهیم و تفاهم با دستیاران اهمیت عمده ای دارد و همیشه باید اطلاعات لازم در هر مورد را پیش از رسیدن زمان وقوع به آن ها بدهید و آن ها را از هر نوع تغییر در برنامه روزانه، از قبل آگاه کنید. اگر دستیارتان با بوم کار می کند و گوشی هم ندارد به احتمال زیاد از گفت و گوهایی که میان عوامل تولید رد و بدل می شود و ممکن است به تغییراتی در حرکات دوربین های ( جلوه های ویژه سینمایی را از دست ندهید) شرکت کنندگان و دیالوگ های آن ها منجر شود، بی خبر می ماند. اگر محل استقرار شما خارج از صحنه فیلمبرداری باشد، این دستیاران به مثابه چشم و گوش شما هستند. برای مثال می توانند با استفاده از سیستم ارتباطی شان شما را از تغییراتی که گروه فنی دوربین قصد دارد در نما صورت دهد، آگاه سازند.
0 دیدگاه