میکروفون
ممکن نیست بتوان فهرست مشخصی از میکروفون هایی که مجموعه ابزار یک صدابردار را شکل می دهند، تهیه کرد. مجموعه میکروفون های لازم تا حدود زیادی به نوع برنامه و وسایل و ابزاری که کارفرما در اختیار شما می گذارد، بستگی دارد. اما به نظر من، یک صدابردار حداقل باید یک میکروفون گان، یک میکروفون دینامیک دستی، دو میکروفون یقه ای و یک میکروفون بیسیم که می توان آن را به جای یک میکروفون یقه ای هم به کار برد در اختیار داشته باشد. هنرمندان و نوازندگان با تجربه پیشنهادهای خوبی برای محل درست استقرار میکروفون سازهای خود دارند، مثلا خود من گیتاریست ها و ویولون نوازانی را می شناسم که خوشان بهترین محل و نحوه استقرار میکروفون را برای ساز خوشان پیشنهاد داده اند و نتیجه هم بسیار عالی از کار در آمده است. بسیاری از نوازندگان، عمری را بر سر رسیدن به بهترین صدای ممکن از ساز خود گذرانده اند، پس پیشنهاد های آن ها را با ملاحظه و احترام بشنوید. برای مطالعه مطالب بیشتر راجع به میکروفن کلیک کنید.
میکس یا ترکیب صدا
با در اختیار داشتن چهار کانال صدا، ظاهرا بهترین راه پوشش صوتی یک برنامه چهارنفره، اختصاص یک میکروفون به هر یک از شرکت کنندگان و بازکردن همه میکروفون ها در یک لحظه است. حتما خودتان همین روش را امتحان کنید و نتیجه را ببینید، اما در این حال میکروفون بالقوه یک منبع تولید نویز است و با بازکردن هر یک از میکروفون ها، صدای پایه یا صدای زمینه نیز افزایش می یابد. هر چه اهرم فیدر هر یک از میکروفون ها را بالاتر ببرید، نویز را بیشتر می کنید، در نتیجه، چنین روشی به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
اما اگر فرض کنیم شرایط کار در محل به گونه ای است که شما ناچار باید به هر یک از شرکت کنندگان، میکروفون جداگانه ای اختصاص دهید، باید پیش از شروع ضبط، برای هر کدام از آن ها، به نوبت و یکی یکی سطح صدا یا لول خاصی مشخص کنید. برای این کار از آن ها بخواهید تک تک صحبت کنند و در این حال، اهرم مروبط به میکروفون آن ها را تا حد صدای مطلوب بار کنید و محل اهرم را به خاطر بسپارید یا در واقع احساس کنید که انگشتتان تا چه حد بالا رفته است. پس از تعیین هر چهار اهرم، با شروع ضبط آن ها را حتی المقدور پایین تر بگیرید و با شروع صحبت هر کدام، اهرم صدای او را تا حد مشخص شده بالا ببرید. البته هنگام گفت و گو ممکن است به دلیل فراز و فرودی که احتمالا در سطح صدای هر یک پیش می آید، برای جبران، اهرم مربوط را اندکی کم یا زیاد کنید.
در این حال، علاوه بر اینکه با دقت صدا از طریق شنیدن کنترل می کنید، باید با نگاه به شرکت کننگان حدس بزنید که احتمالا کدامشان صحبت خواهند کرد به این علت امکان ندارد که بتوانید خود اهرم ها را نگاه کنید. تنها اهرم صدای فردی را که در حال صحبت است، تا حداکثر سطح مشخص شده باز کنید، نه دیگران را. احتمالا در عمل متوجه می شوید که بهترین محل نگه داشتن اهرم های مربوط به میکروفون های کسانی که صحبت نمی کنند، تقریبا کمی پایین تر از میانه مسیر صفر تا نقطه اوج مشخص شده قبلی است. البته اگر یکی از شرکت کنندگان بی قرار و نا آرام است و یا سر و صدا ایجاد می کند، بهتر است اهرم مربوط به کنترل صدای او را از این حد هم پایین تر بیاورید. البته بهتر این است که هیج یک از اهرم های صدا کاملا بسته نباشند، اما در این مورد قاعده ساده و صریحی وجود ندارد. اگر دو نفر همزمان با هم شروع به صحبت کنند، شما ناچار از اتخاذ تصمیمی مربوط به مدیریت برنامه می شوید، یعنی اینکه صدای کدام یک را بر دیگری مسلط سازید.
خب البته این امر بستگی به این دارد که اتخاذ چنین تصمیمی به شما محول شده باشد یا نه و نیز اینکه امکان تکرار برداشت وجود داشته باشد یا خیر. بدون شک بهترین گزینه، برداشت مجدد صدایی است که در میانه قطع شده است تا به این ترتیب، صدای کامل تک تک شرکت کنندگان را داشته باشید. اگر مکالمه و صحبت شرکت کنندگان قابل تکرار نباشد، بهترین گزینه ممکن پیروی از دوربین و مسلط کردن شرکت کننده است که دوربین را او تاکید می کند. تماشاگر – شنونده، کسی را می بیند که در نما دیده می شود، بنابر این محل استقرار شما باید به گونه ای باشد که متوجه شوید دوربین کدام یک از شرکت کنندگان را در دید دارد. البته در این راه باید بتوانید اندازه نما و تعداد افرادی را که در آن دیده می شوند، حدس بزنید.
حدس زدن اندازه نما
بهترین راه برای تشخصی اندازه نما، داشتن یک مانیتور است، اما با صرفت وقت و تفکر در این باب، می توان با توجه به وضعیت خود دوربین نیز اندازه نما را کم و بیش حد زد. در اندازه نمای یک نفره، عدسی دوربین مستقیما رو به فرد موردنظر قرار دارد، اما در یک نمای باز چند نفره، عدسی احتمالا رو به نفر وسط و کمی سرپایین است. هر قدر لازم است وقت صرف کنید تا با تمرین بتوانید اندازه نماها و وضعیت دوربین را بشناسید و بفهمید تصویربردار نسبت به شروع صحبت از طرف کسی که انتظارش نمی رفت، چطور واکنش نشان می دهد. ممکن است کارگردان از همان ابتدا تصمیم گرفته باشد که دوربین در تمام مدت یکی از شرکت کننگان را نشان دهد و با بقیه کاری نداشته باشد، اگر اینطور بود باید سعی کنید ضمن حفظ برتری صدای او بر دیگران، مراقب سوال ها و جملاتی که هدفشان همان فردی است که در تصویر دیده می شود نیز باشید. با بوم صدا آشنا شوید
از مطالب مذکور می توان دریافت که ترکیب نرم و نامحسوس صدای میکروفون ها مستلزم کسب تجربه و مهارت است و از آن جا که برای ارزیابی سطح صدا، اغلب تنها به گوشتان اتکا می کنید و اهرم صدا را به تناسب بالا یا پایین می برید، عمل کردن درست آن، به خصوص در شرایطی که صداها اوج گرفته و احتمالا درهم می شوند تنها با شنود دقیق صدای خروجی ممکن است.
پیش شنود
پیش شنود وسیله بسیار کار آمدی است که با آن می توان پیش از بازکردن اهرم کنترل و ضبط صدای دریافت شده از میکروفون، کیفیت آن را ارزیابی و کنترل کرد. هر چه تعداد کانال های تحت کنترلتان در آن واحد زیادتر باشد، بیش تر متوجه سودمندی این وسیله می شوید. در هر میز صدا یا میکسر بزرگ با چندین کانال ورودی، بدون شک در پایین یا کنار هر اهرم باز و بسته کردن کانال های صدا، دکمه ای تعبیه شده است که با فشردن آن می توان صدای ورودی آن را کانال پیش از ضبط، کنترل و ارزیابی کرد. در این میزها احتمالا دو گزینه کنترل صدا با گوشی و یا با یک دستگاه پیش شنود کوچک که ممکن است آن را به عوان وسیله ارتباط داخلی هم به کار برد، وجود دارد.
در میکسرهای کوچک قابل حمل، وسیله پیش شنود احتمالا بخشی از مدار گوشی کنترل صداست و فعال کردن آن نیز به وسیله یک دکمه دایره ای شکل که در پهلوی میکسر تعبیه شده است صورت می گیرد. الیته در این صورت، دسترسی به دکمه به ویژه اگر میکسر داخل کیف قرار داشته و از شانه آویزان باشد، به سرعت و سهولت ممکن نیست، اما مواردی هم وجود دارد که همین وسیله می تواند شما را از یک خطر قریب الوقوع نجات دهد. یک سناریو هشداردهنده : همه شرکت کنندگان که آرام و معقول نشسته اند و کار خود را می کنند، در یک وقفه بین فیلمبرداری مثلا برای تعویض نوار یا باتری به خودشان استراحت می دهند و بعضی یا همه شان میکروفون ها خود را باز و صندلی های خود را ترک می کنند. پس از تعویض نوار یا باتری، کارگردان قرقرکنان از همه می خواهد که به سرعت سرجایشان بنشینند و به تصویربردار نیز می می گوید به محض اینک همه نشستند، فیلمبرداری را شروع کند.
طبعا نیز با فرمان همه بنشینند و میکروفون ها را ببندند دستپاچه و هیجان زده و آماده شده اید، اما تا فیلمبردار فریاد زده است دوربین رفت تازه متوجه شده اید که در هجوم برای نشستن و استقرار میکروفون ها، جای آن ها با هم عوض شده است و خب، همه میکروفون های یقه ای هم که شبیه یکدیگرند حال باید چه کرد؟ خوشبختانه در این وضعیت می توانید بدون قطع کردن ضبط و عصبی تر کردن کارگردانی که به حد کافی عصبانی است با استفاده از وسیله پیش شنود مشخص کنید که هر میکروفون به کدام یک از شرکت کنندگان مربوط است. موقعیت مشابه زمانی است که شما نمی توانید شرکت کنندگان را در حال اجرا ببینید. اگر چه صدابردار باید برای خود طبعا روی یک صندلی راحت و دستگاه میکسرش جایی پیدا کند که با توجه به ضرورت های محل واقعی احتمالا در یک گوشه یا کنار ستون است که این جا هم وسیله پیش شنود است که شما را نجات می دهد.
نمونه ساده تر زمانی است که بخواهید خروجی یک میکروفون بی سیم به خصوص اگر با فرکانس مربوط و دریافت موج آن مشکل داشته باشید را کنترل کنید. به هر حال یادتان باشد که در صورت استفاده از سیستم پیش شنود، صدای منبع صوتی را کنترل می کنید که هنوز اهرم آن را بالا نبرده اید، بنابراین سطح صدای آن کانال در این مرحله تنظیم ناکامل و غیر دقیقی دارد و با سطح صدایی که بعدا با بالابردن اهرم در نوار اصلی به آن می رسید، دقیقا منطبق نیست و در واقع شما با سیستم پیش شنود، صدا را اندکی پایین تاز از اصل صدا می شنوید، پس نباید موازنه صداها را تنها با سیستم پیش شنود صورت دهید و در خصوص آن تصمیم بگیرید.
شناخت و آشنایی با صدا در صدابرداری
0 دیدگاه