عکاسی پرتره

عکاسی پرتره

عکاسی پرتره چیست؟

عکاسی پرتره، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکس برداری می‌شود.

عکاسی پرتره یکی از مشهورترین انواع عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه ای محبوبیت فراوانی دارد. این نوع عکاسی در زمینه های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می پذیرد.

یک عکاس پرتره حرفه ای با استفاده از تکنیک های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی می گیرد.

از آنجایی که پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرستی مثل “تک چهره” برای معادل پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نا مناسب بودن آن خیلی زود از دایره ی واژگانی عکاسی ناپدید گردید. پرتره در حقیقت می بایست نمای بزرگ تری از سوژه را نسبت به کل عکس در برگیرد تا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب میسر شود. شاید کوتاه ترین و درعین حال رسا ترین تعریف برای عکاسی پرتره را بتوان به این شکل ارائه کرد: شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.

اکنون بنا بر تعریف فوق می توان گفت این نوع عکاسی خود شامل انواع مختلفی است:

پرتره تمام قد

پرتره پرسنلی

پرتره هنری

پرتره سیاسی

پرتره تبلیغاتی

پرتره خانوادگی

در عکاسی به این نکات توجه کنید:

وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه، لنز ( معرفی انواع لنز دوربین ) مورد استفاده، پس زمینه، موقعیت سوژه، حالت سوژه، کادر بندی مناسب و نورپردازی. البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش دارد. در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژه با او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد.

 معمولاً فاصله های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است. بهتر است عکس‌های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شود و سوژه با تاکید بیش تری دیده شود. یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید.

تاریخچه ی عکاسی پرتره

این شاخه از عکاسی از همان بدو اختراع و رواج دوربین به وجود آمد و این از آنجایی نشات می گرفت که تهیه عکس پرتره روشی ارزان تر و دست یافتنی تر و به مراتب راحت تر از نقاشی پرتره که تا قبل از رواج دوربین برای ثبت تصاویر چهره های سرشناس استفاده می گردید بود. در اواسط قرن نوزدهم، هزینه ی نسبتا پایین عکسهایی که با تکنیک داگرئوتیپ گرفته می شوند، سبب رواج این سبک در چهره پردازی گردید. ( این روش، اولین سبک عملی عکاسی است که در آن تصویر برروی صفحاتی از جنس فلز یا شیشه تشکیل می شد. نام مخترع این سبک لوئیس داگر است ) به سرعت در شهرهای بسیاری در سرتاسر دنیا، آتلیه هایی دایر گردیدند که برخی از آنها روزانه بیش از پانصد عکس می گرفتند. این سبک اولیه با چالش های فنی نظیر طولانی بودن زمان نوردهی مواجه بود.

سوژه ها معمولا در مقابل پس زمینه های ساده قرار گرفته و نورپردازی به آنها از طریق تابش نور ملایم از پنجره ی بالای سر آنها و انعکاس نورهای موجود به کمک آینه صورت می گرفت. با پیشرفت تجهیزات عکاسی صنعتی و یا انواع عکاسی دیگر، امکان گرفتن تصاویر با مدت زمان نوردهی کوتاه تر بوجود آمد و عکاسان آزادی عمل بیشتری بدست آوردند و بدین ترتیب توانستند سبکهای جدیدی در عکاسی پرتره ابداع نمایند.با گسترش تکنیکهای عکاسی، عکاسان پا از آتلیه فراتر گذاشته و استعدادهای خود را به سمت میادین جنگ، آن سوی آبها و مناطق دوردست سوق دادند. حالا به همراه هم روش ها و سبک های مختلف عکاسی پرتره را بررسی می کنیم.

عکاسی پرتره در لحظه

Cartier-Bresson عکاسی است که لحظه ها تعیین کننده کار او هستند. او معتقد است مهم نیست که چقدر بر روی مورد پرتره کنترل و اشراف دارید، وقتی که تمام عناصر در جایگاه مناسب خود قرار دارند، تنها در زمان مناسب دکمه ی شاتر را کلیک کنید. در ادامه شما باید، دوربین را در بین صورت و لباس شخص قرار دهید. این یک عکس پاسپورت و یا گواهینامه رانندگی نیست. این یک پرتره است. ( مقالات عکاسی )

حالت دید از پایین

یک حالت خوب پرتره، زمانی که یک عکس از صورت، قسمتی از شخص و یا تمام بدن است، شروع کردن از پاها است. اگر پاهای مدل شما در حالت خوبی قرار نگرفته است، کارتان خراب می شود.یک قانون خوب این است که مدل شما وزن خود را بر روی پای عقبی انداخته و در دوربین به حالت سه رخ قرار گیرد. همچنین باید شانه های خود را به عقب داده و تا نیمرخ اش کمی لاغرتر به نظر آید.
یک حالت خوب باعث می شود که شکل فیگور بهتر شده و نورپردازی شما را بهبود قابل توجهی می بخشد. حالت بد، هیکل مدل را نامتناسب نشان می دهد.

دست ها را موقع پرتره نگاری فراموش نکنید.

دست ها در عکاسی پرتره اهمیت فراوانی دارند. اگر دست های سوژه به حالت مشت شده یا گره کرده و کور باشد، حتی اگر نورپردازی شما کامل تنظیم شده باشد، مانند یک تکه گوشت تخت به نظر می آیند و هیچ جذابیتی ندارد. اگر عکس شما درباره دست ها است، مشت کردن آن ها کمترین جذابیت را ایجاد می کند. حتی عکاسان اختصاصی بوکسور ها  در مسابقات بوکس نیز این کار را نمی کنند. جهت های گوناگون دست را نشان داده و از زاویه هایی استفاده کنید که آن ها را دلچسب تر نشان دهد. مشتری های خانم شما از این کار خیلی خوششان خواهد­­ ­آمد.

گردن سوژه تان را بکشید.

عکاسان در فضای دو بعدی کار می کنند، پس ایجاد یک ظاهر سه بعدی بسیار مهم بوده و یک چالش محسوب می شود. به مشتریان خود کمک کنید تا گردن هایشان را کشیده نگه داشته و سرشان را به حالتی نگه دارند که خط فک پیدا کنند. با این کار صورت شکل بهتری پیدا کرده و سر و گردن حالتی مجزا پیدا می کنند.

استفاده از نورپردازی رامبراندی.

 برای بسیاری از افراد می توانید از کار نورپردازی رامبراند “بالا و 45 درجه” استفاده کنید، کاری ساده و کلاسیک. ما این تنظیم نور را زمانی استفاده می کنیم که زمان نداریم، نمی دانیم که آیا مشتری در حالتی عاقلانه و یا نگران به نظر خواهد آمد. تنها نور را در زاویه 45 درجه قرار داده و از هر دو پلان افقی و عمودی عکاسی کنید.
پیشنهاد می کنیم که این تکنیک را به خوبی یاد گرفته و با تغییرات متفاوتی آن را انجام دهید، پس شما می توانید در زمان محدود و تنها با یک نور (فلش، ثابت و یا پنجره) به ظاهری کلاسیک دست یابید.

برنامه ریزی داشتن برای گرفتن پرتره در زمان مناسب

رسیدن به این نکته مهم مربوط به فاز برنامه ریزی است. یک برنامه خوب و مرتب، یک ارتباط خوشایند با مشتری، مدیریت اولیه در کل موجب می شود نسبت به کار تسلط کافی و در نهایت از کار صورت گرفته رضایت داشته باشید. تمام لوازم و مواردی را که در کارتان نیاز دارید را بررسی کنید. با این کار اگر باطری فلش و یا دوربین شارژ نداشته باشد کار شما مختل نمی شود.

در عکاسی پرتره و دیگر انواع عکاسی بهتر است که کمک بگیریم.

ما اغلب تنها کار می کنیم. این جمله ی آشنای بسیاری از عکاسان پرتره است که می گویند اینگونه راحت تریم ولی واقعیت این است که این دوستان نسبت به تکنیک عکاسی پرتره و نیاز به کنترل نور و مکان در عکاسی به کمک یک دستیار واقف نیستند. بله می توان به تنهایی هم عکاسی کرد اما از ارزش داشتن نیروی کمکی و دستیار در زمان عکاسی آگاه باشید که می تواند کارهای جانبی را انجام دهد. سعی کنید در روزهای بادی کسی را داشته باشید که منعکس کننده نور باشد و یا منبع نور را نگه داشته و یا اسم مشتری ها را به شما یاد آوری کند. در این حالت شما می توانید بهتر بر روی کارتان تمرکز داشته باشید و نگران این موارد کوچک نباشید.

عمق میدان در عکاسی پرتره چه اهمیتی دارد؟

نیازی نیست که دقیقاً بدانید که چند اینچ وضوح قابل قبول از پلان فوکوس در 8 فوت در f/3.5 در یک لنز 100mm  وجود دارد، اما شما باید ایده خوبی در رابطه با اینکه چطور هر لنز در اندازه دیافراگم های مشترک عمل می کند را داشته باشید. همچنین باید بدانید که چطور فاصله دوربین تا موضوع بر روی DoF تاثیر می گذارد پس شما می توانید از لنز های بلندتر و کوتاه تر با تنظیم کردن فاصله تان استفاده کنید. این تمرین قابل استفاده را با نما های متفاوت و با لنز های خیلی سریع در جاهایی که DoF خیلی باریک است، انجام دهید.

حذف پس زمینه های نامفهوم که بیننده را گیج می کند.

یک پرتره، حتی زمانی که یک پرتره در طبیعت است، در مورد مدل شما است. یک عنصر پس زمینه گیج کننده و نا مفهوم یک مانع بزرگ در عکاسی پرتره است که چشم ها را از موضوع ما منحرف می کند. چشم انسان به رنگ های روشن جذب، متن و شیپ هایی مانند انسان می شود. بهتر است که آن ها را از فریم کاریتان دور کرده و DoF را کاهش داده و یا آن ها را روتوش کرده و از کارتان خارج کنید. همچنین، از ستون ها، درخت ها و چیز هایی که انگار از سر مدل رشد کرده اند پرهیز کنید. اینها حالت سه بعدی را از بین می برند.

زاویه دید و نگاه به زوایا و نقاط انعکاس

به یاد داشته باشید در هر زمان ممکن است که با سطوح براق و انعکاسی مانند عینک، مبلمان پولیش شده و پنجره ها سر و کار داشته باشید. می توانید از این نکته ها به عنوان فرصت استفاده کنید، اما بسیاری از اوقات آن ها مزاحم هستند – تصویر و یا اتصالی را که ایجاد می کنید را می شکنند. لطفاً دوربین را از زاویه انعکاس خارج کرده، نورها را حرکت داده و یا مدل را جابه جا کنید تا به این شکست ها کمک کرده و یا تابش نور آن عینک را کاهش دهید. همچنین می توانید از قاب های شبکه ای استفاده کنید، نور اصلی را تقریباً عمود بر زاویه دوربین قرار داده تا انعکاس نور را تا جای ممکن از چشم دور کنید.

همچنین اگر نمی توانید به راحتی از شر آن ها خلاص شوید، شما می توانید منبع نور را بزرگ تر و ملایم تر کرده تا هر درخششی ملموس تر و خوشایند تر باشد.

نسبت های نورپردازی را (کنتراست) را مطابق با مدلتان و هدفتان در گرفتن این عکس تنظیم کنید. می توانید با تنظیم کردن قدرت نورها، سختی آن ها، فاصله و زاویه و تنظیمات دوربینتان و چند چیز دیگر این کار را انجام دهید. تنظیم کردن کنتراست نورپردازی ظاهر و یا حتی پیامی را که شما قصد دارید انتقال دهید را تغییر می دهد.
 به تغییرات فاحش نسبت های کنتراست و تفاوت حالت کلی با تغییر حالت در نور ها توجه کنید. این مسائل چراغ راه کسب تجربه اندوزی در مسیر قاب شناسی است. برای مثال برجستگی های صورت یک سوژه در پرتره.

به چشم ها دقت کنید. چشم ها راه را نشان می دهند.

اگر از شخص و یا حیوانی عکاسی می کنید، باید در چشم ها ی سوژه حالتی زنده وجود داشته باشند. چشم های “مرده” اغلب نور یکنواختی داشته و زمانی که به آن نگاه می کنیم سایه روشن خاصی در آن وجود ندارد. حتی اگر هدف شما انتقال حالت یک مرده و نگاهی تهی است، داشتن نورپردازی درست کار بسیار سختی است. شیپ، اندازه و حالت نورپردازی در چشم ها بسیار مهم است.

عکاسی از نمای نزدیک سایه روشن مشخصی را از منبع نور اصلی نشان می دهد. و مثلا وقتی بخواهیم از چشم پرتره به عنوان تاثیر اصلی عکسبرداری کنیم در مردمک چشم سوژه به طور مناسبی نورپردازی شده است.

جعبه لوازم به همراه داشته باشید تا در مواقع ضروری کارتان مختل نشود.

شما قرار است به شکار بروید. شکار سوژه های ناب، بنابراین باید وسایلتان کافی و کامل باشد. وقتی می گوییم جعبه ای از وسایل کافی به همراه داشته باشید منظور ما جعبه کمک های اولیه نیست، با باند و گاز استریل، اما وسایل برای دوربین مثل دستمال برای تمیز کردن لنز. دستمال مخصوص و لوازم آرایش مشتریتان لازم می شود. ما همیشه به آرایشگر نیاز نداریم، پس با خودتان چند وسیله آرایشی لازم داشته باشید تا در زمان کار از آن ها استفاده کنید. یک آینه آرایشی کوچک، کش مو، سنجاق سر، دستمال صورت، برس مو و حتی دستمال مرطوب بدون بو و ضد حساسیت بچه نیز همراه داشه باشید. با استفاده از این ها مدل شما دیگر پیشانی و بینی براقی نداشته، مو ها مرتب و حتی می توانند در روزهای خیلی گرم به خودشان رسیدگی کنند. فرض کنید میخ  خواهید از یک خانم عکاسی کنید و جلوه های زیبایی و جوانی آن خانم مورد نظر شماست ولی اگر او بدون آرایش کافی آمده باشد و آمادگی ظاهری نداشته باشید می خواهید چه کار کنید.

ضمن داشتن این جعبه بهتر است که یک جعبه کمک های اولیه نیز داشته باشد، به خصوص در زمان هایی که در فضای باز کار می کنید مانند پارک و یا جنگل. عکاسان حرفه ای حتی حشره کش و کرم نیش حشره نیز به همراه دارند. برای لوازم خودشان احترام قائل اند و ضمن آن که وسایل را مرتب و تمیز می کنند، کیف های پلاستیکی و کش می آورند و در زمان هایی که باران می بارد این وسایل را به طور فشرده قرار داده و از آن ها مراقبت می کنند، مخصوصاً وقتی که تنها هستید.

وقت تلف کردن جایز نیست!

حتی اگر تمام روز را هم برای وقت گذرانی با مدلتان زمان دارید، وقت تلف کردن اصلاً کار جالبی نیست. زمانی که برای عکاسی به جایی می روید باید همه وسایلتان را همراه خود ببرید و نباید در زمانی که به مکان عکاسی می روید وسایلتان را توی ماشین بگذارید. زیرا ممکن است مجبور شوید کار را تعطیل کرده و به طرف ماشینتان بدوید تا وسایلتان را بردارید. این کار زمان زیادی را از شما خواهد گرفت. آماده کردن وسایل به این معناست که شما باید تمام ابزار های کارتان را در دست تان داشته باشید.

قرارداد ها مجوز ها و تمام مدارک قانونی که برای عکاسی تهیه کرده اید به همراه داشته باشید 

مشتری ها از عکاسان انتظار دارند که شعبده بازی کنند، به خصوص زمانی که فکر می کنند همه چیز با فتوشاپ درست می شود. زمانی که شما کاری را انجام می دهید، قراردادهای واضح که شامل نوع رتوشی که شما انجام می دهید و اینکه چقدر زمان می برد بسیار مهم است. این عاملی است که ارزش کار شما را تعیین می کند.

حتماً مجوز درست و قانونی داشته باشید تا به شما اجازه داده شده باشد که در هر کجا که می خواهید عکاسی کنید. حتی بعضی از پارک های عمومی نیز به مجوز احتیاج دارند تا شما بتوانید از زمین های آن ها برای عکاسی حرفه ای و یا دیگر استفاده های خارجی مثل “استفاده معمولی” از آن ها استفاده کنید. ممکن است برای رفتن به بخش ها و حوزه های متعدد در زمانی که به فضا ها و مکان های گوناگون برای عکاسی نیاز دارید به چندین مجوز احتیاج داشته باشید. و همچنین قبل از شروع کار قرارداد را امضاء کنید.

از مدل ها امضا بگیرید و قرارداد امضا کنید تا برایتان دردسر نشود

جدا از مورد قرارداد، بهتر است که از مدل امضا بگیرید که شما را آزاد بگذارد تا در موارد دیگر نیز بتوانید از عکس آن ها استفاده کنید. با داشتن امضاء از شخص می توانید در هر کجا که لازم شد از عکس آن ها استفاده کنید. در بالای قرارداد می توانید این را قید کنید که شخص مورد نظر مشکلی با استفاده شما از عکس خودش در جاهای دیگر نداشته باشد. در مواردی دیده شده که مدل بازیگر به سر صحنه ای آمده و درست زمان عکاسی برای گروه عکای و یا عکاس شرط و شروطی گذاشته که روند عکاسی را مختل می کرده است. بهتر است از تجربه های دیگران بهترین استفاده را بکنید که بعدا پشیمان نشوید.

شخصیت عکاس عامل پیش رفتن یا تعطیلی کار

اگر شخصیت خیلی آرامی داشته باشید، نمی توانید در مورد کار کسی را علاقه مند کنید، به خصوص زمانی که مدل یا مشتری کار شما را نفهمد و برای آن ارزش قائل نباشد و به این فکر می افتد که چرا دارد پول و زمانش را برای انجام این کار هدر می دهد.
اگر همکاری و یا بیان درست را نداشته باشید در زمان مورد نظر به آن نیاز پیدا می کنید. دوستانه، همدل و هدفمند باشید. در نهایت هدایتگر خوبی باشید. من افرادی را داشته ام که تنها “5 دقیقه” وقت داشتند اما برای نیم ساعت با من ادامه دادند، از کار لذت برده و از اینکه برنامه زندگیشان را کمی تغییر داده اند خوشحال بودند.

قوانین را یاد می گیریم که آنها را بشکنیم

قانون سوم، مارپیچ طلایی، قرار دادن مدل درست در وسط کادر و غیره. این ها قوانینی هستند که شما باید قبل از اینکه آن ها را بشکنید در آن حرفه ای شده باشید و سپس یک عکس عالی بگیرید. در غیر این صورت عکس شما حتی برای افراد ناشی نیز احمقانه به نظر می رسد.
راه قطعی برای عکسی پرتره وجود ندارد، اما قوانینی بر آن حکمرانی می کند که راه شکستن درست و غلطی دارد. مخصوصاً زمانی که شما می خواهید یک عکاس آزاد و خارج از محدوده قوانین باشید.

کار را سخت نگیرید که اگر چنین کنید سفت می خورید.

مفاهیم و ابزار کارتان را تا جای ممکن ساده بگیرید. اگر ابزار شما و دستیارتان در راه مانده اند، نباید آن ها را مانع موفقیت تان قرار دهید. بسیاری از بهترین پرتره ها با کمترین تجهیزات (دوربین، لنز، نور طبیعی) عکاسی شده اند. پس، به این فکر نکنید که باید بهترین و جدیدترین وسایل را داشته باشید، وسایل را کنار بگذارید. کار را ساده کنید و خواهید دید که چه تجربه موفق و خوشایندی خواهید داشت، هم برای خودتان و هم برای مشتری

در زمان عکاسی بعدی تان این نکات را به یاد داشته باشید

این 20 نکته را در عکاسی پرتره بعدی تان به یاد داشته باشید. بعضی از آن ها خیلی مهم بوده و به طور مسقیم بر عکس های شما تاثیر می گذارند در حالی که بقیه آن ها جریان های کاری هستند که بهره وری شما را بالا برده و نحوه کار با مشتری را توضیح می دهد. همه و همه این ها به شما کمک می کند تا بتوانید عکاس پرتره بهتری باشید.

خواندن این مطالب برای افزایش اطلاعات شما ضروریست:

عکاسی در شب اصول عکاسی خیابانی عکاسی دیجیتالی عکاسی آموزش تکنیک های عکاسی، جالب و حرفه ای نورپردازی در عکاسی