راهنمای خرید دوربین عکاسی

نوردهی

به زبان ساده نوردهی یعنی مقدار نوری که در زمانی مشخص از لنز دوربین داخل می شود. عکاس باید بداند در هر موقعیتی چه مقدار نور برای چه مدت وارد دوربین عکاسی می شود. اگر عکسی نور کافی نبیند، سایه های تاریکی در آن به وجود می آید و عکس ، تیره می شود و از طرف دیگر اگر عکس، نور بیش از اندازه دریافت کند اصطلاحاً می گویند:«عکس سوخته است». برای اینکه بدانیم چه مقدار نور برای هر عکسی لازم است بایستی مقدار نور بیرون و مقدار نوری که نیاز داریم را با یکدیگر متعادل کنیم.

به طور کلی تشخیص اینکه چه مقدار نور برای عکسی که میخواهیم بگیریم لازم است! یک کار تخصصی است. از طرفی دوربین های عکاسی دیجیتال امروزی ( حتی مدل های قدیمی تر آنها ) دارای دکمه هایی هستند که می توانید با کمک آنها نور را تنظیم کنید اما توصیه ی ما به شما این است که برای اطمینان از این مسیر و اطمینان از اینکه نوردهی به درستی انجام شده است یا نه؟ بهتر است تنظیمات نوری را روی دکمه ی اتومات بگذاریم.

امروزه با وجود دوربین های پیشرفته ، بهتر است بگذاریم دوربین به جای ما فکر کند. دوربین را در حالت اتوماتیک قرار داده، اشاره کنید و عکس بگیرید. اشکالی دارد؟ در برخی موارد خیر. حالت خودکار در مواردی که موقعیت به سرعت تغییر می کند، مانند عکاسی از موج سواری که عکاس فرصت تنظیم ندارد، بهترین گزینه است. پیش از قرار دادن دوربین در حالت خودکار، ISO یا میزان نوردهی را تنظیم کنید تا زمانی که دوربین توسط EV (نورپردازی خودکار) به طور خودکار تصویر را روشن یا تیره می کند، شما دوربین را به حالت اول برگردانید، این تنظیم تا زمانی که شما آن را تغییر ندهید، ثابت می ماند.
بیشتر عکاسان حرفه ای ، تنظیم دستی را به تنظیم خودکار ترجیح می دهند. اگر بخواهید زمینه را محو کنید تا سوژه بیشتر به چشم بیاید و یا تمام ترکیب تصویر ، وضوح (فوکوس) داشته باشد، می توانید دیافراگم را دستی تنظیم کنید. با تنظیم سرعت شاتر، می توانید از سوژه در حرکت عکس بگیرید و به حرکات او جلوه محوی بدهید. می توانید تمام تنظیمات را دستی انجام دهید و یا دیافراگم و سرعت شاتر خود را کنترل کنید، دیگر متغیرها را دوربین ، به صورت خودکار تنظیم می کند. نگران این پیچیدگی های متنی تنظیمات دوربین عکاسی نباشید یک بار که آن را به هم بریزید و Setting & menu را زیر و رو کنید همه چیز را یاد میگیرید.

اما برای قدم گذاشتن در این مرحله بایستی یک دوربین عکاسی داشته باشیم. سوالی که اغلب عکاسان تازه کار می پرسند این است که چه دوربینی بخریم اما جواب پرسش در نسبت با بودجه ی شما به جواب می رسد.

اغلب دوربین محبوب عکاسان و دوربینی که شناخته شده ی مورد استفاده ی همه عکاسان سه مارک هستند.

• دوربین canon
• دوربین Nikon
• دوربین  sony

لنز برای دوربین عکاسی

هر کدام از دوربین ها قابلیت های مختلفی دارند اما برای شروع عکاسی آنچه که از دوربین مهمتر است انتخاب لنز مناسب برای عکاسی است. اساسا انتخاب لنز مناسب شما را به حال و هوا و دیدگاه مورد نظرتان نزدیک می کند. بنابراین مطلب بعدی را به خوبی مرور کنید.

با آنکه دوربین های DSLR یا دوربین های فاقد آیینه برای استفاده با طیف گسترده ای از لنز ها طراحی و ساخته شده اند اما اغلب عکاسان آماتور از همان لنز کیتی که همراه دوربینشان خریداری کرده اند استفاده می کنند و به سختی دست به انتخاب و خرید لنز دیگری می زنند . واقعیت این است که انتخاب لنز برای بسیارانی فرآیند دلهره آوری است . این امر جای شک ندارد، اما آشنایی با لنزها و کاربرد آنها می تواند این فرایند را بسیار ساده سازد. سعی میکنیم آشنایی کاملی در خصوص لنزها و کاربرد آنها در اختیار شما بگذاریم و کار خرید لنز را ساده و لذتبخش کنیم. در این مورد هم بودجه ی شما نقش مهمی در انتخاب لنز بهتر دارد اما فارغ از بودجه تان باید به کاربرد لنزها دقت کنید تا کلاه سرتان نرود.

لنز مهمترین قسمت دوربین عکاسی است. کار لنز اینگونه عمل می کند که تصاویر گرفته شده را به حسگر خود می گیرد و سپس تصویر جدید را با مختصات لنز می سازد و تصویر جدید را می سازد. اگر با دوربین معمولی که لنز مناسبی روی آن سوار شده عکاسی کنید بهتر از این است که با یک دوربین عالی و گران اما با لنز بد عکاسی کنید. لنز باید به عکاس آزادی بدهد تا بتواند خلاقیت بیشتری از خود نشان بدهد. این عامل در کنار کیفیت شیشه های لنز دو عامل بسیار مهم در کاربردی تر شدن لنز دوربین عکاسی است.

اما قبل از اینکه شما را با انواع لنزها آشنا کنیم لازم است که با اصطلاحات لنزها و نشانه هایی که برای شناخت آن ها نیاز است آشنا شوید.

عمق میدان در عکاسی را بخاطر بسپارید. عمق میدان یعنی میزان باز یا بسته بودن زاویه و اندازه ی نمایی که می خواهید عکاسی کنید. حروف اختصاری عمق میدان در دوربین mm است. هرچه این میزان بالاتر باشد زوم شما بر روی سوژه بیشتر است و زاویه ای که عکاسی می کنید بسته تر است. و هرچه این میزان کمتر باشد یعنی زاویه ای که عکاسی میکنید بازتر است و زوم شما کمتر است.

بنابراین اگر به طور مثال لنزی دامنه ی عمق میدان 80-24 میلیمتر داشته باشد این بدان معناست که این لنز ، یک لنز زوم است و می تواند روی هر سوژه ای در این محدوده ی دید زوم کند و بدان ها نزدیک شود . حال اگر یک عدد ثابت 50 روی بدنه ی لنز نوشته شده باشد ، بدین معناست که این لنز یک لنز پرایم (ثابت) است و برای گرفتن چشم اندازی کمتر یا بیشتر نیاز است به سوژه ی خود نزدیک تر یا از آن دورتر شوید. به طور سنتی ، لنزهای پرایم به لنزهای زوم مقدم هستند. اما این بدان معنا نیست که بعضی از لنزهای زوم بهتر از برخی لنزهای پرایم نیستند. ( کوبا، مکانی عالی برای قاب عکاسی شما. )

برای شناخت بهتر بحث عمق میدان بهتر است بدانید که لنزهای گوناگون با عمق میدان های متفاوت ، چشم اندازهای مختلفی را بر روی دوربین های با اندازه حس گرهای مختلف فرهم می آورند . ( به دلیل ضریب برش یا همان Crop Factor) از این رو بیشتر شرکت های دوربین سازی از لنزهایی با عمق میدان 35 میلیمتری بر روی دوربین هایی با حس گرهای کوچک تر استفاده می کنند . این مقاله نیز بیشتر به دوربین هایی با سنسور کوچک اشاره دارد. بنابراین اگرچنین دوربینی دارید و به دنبال لنز دیگری برای آن هستید، ادامه این مقاله را از دست ندهید.

اگر یک دوربین فول فریم دارید ، جای خوشحالی و امیدواری است. لنز دوربین تان درست همان عمق میدانی را که از آن انتظار دارید به شمار ارائه می کند . اگر نوع حسگر دوربینتان APS-C  است (نیکون و سونی)  ضریب برش حسگر 1.5 است . بدین معنا که لنز 35 میلیمتری تا 1.5 برابر عمق میدان را افزایش می دهد . این ضریب برش در حسگر های ASP-C دوربین های کانن  1.6 است و در دوربین هایی با حس گر های سه چهارم 2.0 است و در دوربین های سری 1 نیکون 2.7 می باشد.

به عبارت دیگر در یک دوربین ASP-C کانن مانند دوربین 70D لنز 35 میلیمتر عمق میدانی برابر با 56 میلیمتر ایجاد می سازد (35mm x1.6=56) و این در یک دوربین با حسگر سه چهارم 70 میلیمتر می باشد. (35mm x2.0 = 70)

 اما بعد از این بحث بهتر است به مبحث دیافراگم بپردازیم تا با مباحث قبلی و بعدی آشنایی بهتری پیدا کنید.

حداکثر دیافراگم

حداکثر دیافراگم یک لنز با روش های متفاوتی مانند f/2.8 , F2.8, 1:2.8 بیان می شود اما به هریک از این روش ها نیز که گفته شود یک معنای واحد دارد و آن به میزان گشادگی و بازبودن دهانه ی لنز و مقدار نوری که می تواند وارد دوربین شود ، اشاره دارد. مسئله در این است که حداکثر دیافراگم با عددی که آن را نشان می دهد رابطه ی معکوس دارد یعنی هر چه میزان گشادگی دهانه ی لنز بیشتر باشد و لنز بتواند نور بیشتری را وارد دوربین کند ، عدد دیافراگم کوچکتر می شود. در واقع لنزی با دیافراگم 1.4 قادر است نور بیشتری نسبت به لنزی با دیافراگم 4.0 وارد دوربین کند. بنابراین برای استفاده در نور اندک مناسب تر و کاربردی تر است و نیاز به استفاده از فلاش دوربین نیست در ضمن عمق میدان کمتری نیز ایجاد می کند یعنی در واقع بخش کوچکتری از سوژه شارپ و واضح است.

برخی لنزهای زوم گشادگی های دیافراگم متفاوتی دارند. مثلا لنز 18-200 mm با دیافراگم f/3.5-5.6  همراه است . این بدین معناست که در دامنه ی 18 میلیمتری گشادگی لنز 3.5 خواهد بود و زمانیکه زوم می کنید و به دامنه ی 70 میلیمتری می رسید گشادگی دیافراگم به 5.6 می رسد. ( برای شناخت بیشتر انوع لنز دوربین کلیلک کنید. )

خواندن این مطالب برای افزایش اطلاعات شما ضروریست:

لنز دوربین عکاسی در شب عکاسی دیجیتالی نورپردازی در عکاسی عکاسی از کوبا تجهیزات عکاسی صنعتی و تبلیغاتی